Ta rodzina węglowodanów, która jest doskonale tolerowana przez większość ludzi, może powodować różny stopień dyskomfortu u osób ze słabymi jelitami. W takich sytuacjach uzasadnione jest stosowanie przerywanej diety o niskiej zawartości FODMAP.
FODMAP oznacza fermentowane przez bakterie okrężnicy oligosacharydy, disacharydy, monosacharydy i poliole. Określenie to odnosi się do grupy złożonych węglowodanów, w tym laktozy, fruktozy, mannitolu i sorbitolu, naturalnie występujących w żywności i często dodawanych (zwłaszcza polioli) do żywności przetworzonej lub ultra przetworzonej.
Jeśli związki te nie zostaną strawione w jelicie cienkim tak jak powinny, zostaną rozłożone przez bakterie w okrężnicy. W międzyczasie cukry ulegną fermentacji, powodując wzdęcia i skurcze.
Niezrównoważona flora jelitowa i uszkodzone błony śluzowe, jak w przypadku zespołu jelita drażliwego, są czynnikami utrudniającymi trawienie.
Lista pokarmów FODMAP jest prawie nieskończona! Cukry złożone, główne źródło energii dla organizmu, znajdują się w wielu roślinach. Należą do nich owoce, warzywa, rośliny strączkowe i zboża.
Jeśli chcesz zrezygnować z FODMAP wyzwanie jest ogromne! Poziom dyskomfortu, jego częstotliwość i sposób, w jaki wpływa na twoje życie, są decydującymi czynnikami w podejmowaniu działań. Czasami stawką jest powrót do normalnego trawienia.
Wsparcie ze strony pracownika wykonującego zawód medyczny takiego jak dietetyk jest niezbędne, jeśli chcesz z powodzeniem wdrożyć dietę o niskiej zawartości FODMAP, która jest nie tylko restrykcyjna, ale także może spowodować niedobory żywieniowe. Dieta ta eliminuje rośliny, które są niezbędnymi źródłami błonnika pokarmowego, preferowanego pokarmu dla bakterii jelitowych.
Dieta wolna od FODMAP może szybko przynieść korzyści. 70% osób cierpiących na zespół jelita drażliwego (IBS) zauważyło zmniejszenie dolegliwości już po tygodniu stosowania diety. Jednak w celu uzyskania trwałych rezultatów często zaleca się utrzymanie jej przez okres od 2 do 4 miesięcy. Potem powinno wdrożyć się plan ponownego wprowadzania pokarmów.
W celu określenia, które pokarmy są przyczyna problemów, można użyć dostępnych testów tolerancji. Inną metodą jest po zastosowaniu diety o niskiej zawartości FODMAP, stopniowe, ponowne wprowadzanie podejrzanych pokarmów co często pozwala zidentyfikować te, które rzeczywiście powodują nietolerancję.
Dla wielu osób posiłek bez chleba to posiłek bez sensu... Rodzina FODMAPs występujących w chlebie to rodzina fruktanów. Fruktany znajdują się w zbożach zawierających gluten (pszenica, jęczmień, żyto i orkisz). Będziesz musiał wybierać między cukrem a białkiem! Na przykład chleby na zakwasie (leżakowane przez co najmniej 20 godzin) mają niski poziom FODMAPs, podczas gdy chleby bezglutenowe są często wytwarzane ze składników bogatych w FODMAPs (inulina, melasa, miód). Jest więc tylko jedna zasada: przeczytaj etykietę zanim zdecydujesz!
Jeśli chodzi o objawy związane z zaburzeniami trawienia, często odpowiedzialne są za nie dwie rzeczy: niezrównoważona mikrobiota (flora jelitowa) i przepuszczalna błona śluzowa jelit. Brak równowagi w jednym prowadzi do nieprawidłowości w drugim i odwrotnie! Zasadniczo dysfunkcja jednego z elementów układu trawiennego będzie miała wpływ na inne elementy, takie jak na przykład enzymy.
Oprócz unikania niektórych pokarmów, można pomyśleć o: